7th Century AD
မြန်မာပြည်ကို ခရစ်ယာန်များ စတင်ရောက်ရှိလာချိန်
မြန်မာပြည်ရှိ အစောဆုံး ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်များမှာ နက်စတိုရီယန်း (Nestorians) များ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ယင်းတို့သည် (မြန်မာလူမျိုးစုဟု စတင်သုံးစွဲ ခေါ်ဝေါ်မှု မပြုခင်ကပင်) ၇ ရာစုခန့်က မြန်မာပြည်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်ဟု မှန်းဆရသည်။ နက်စတိုရီယန်းများသည် တန်မင်းဆက် (အေဒီ ၇ ရာစုမှ ၈ ရာစုထိ) လက်ထက်က တရုတ်ပြည် အနှံ့အပြားတွင် သာမက အာရှအလယ်ပိုင်းဒေသ၊ ပါရှားပြည်နှင့် အိန္ဒိယပြည်၏ ဒေသအချို့တွင် ပျံ့နှံ့ရောက်ရှိ နေထိုင်နေခဲ့ကြသည်။ ပုဂံမင်းဆက် လက်ထက်တွင် မာကိုပိုလို (Marco Polo) ၏ အဆိုအရ ယူနန်ပြည်တွင် နက်စတိုရီယန်းများစွာ နေထိုင်နေခဲ့ကြသည်ဟု သိရသည်။ ၁၅၀၀ ပြည့်နှစ် အစောပိုင်းက ပဲခူးမြို့သို့ ရောက်ရှိလာသော အီတာလျံ ခရီးသည် လူဒိုဗီကို ဒီဗာသန် (Ludovico di Verthem) ၏ မှတ်တမ်းများတွင် ဗညားရံမင်း၏ နန်းတော်တွင်း၌ (အာမေးနီးယန်းများ ဖြစ်နိုင်ဖွယ် ရှိသည့်) နက်စတိုရီယန်း ခရစ်ယာန် တပ်မှူးများ၊ စစ်သားများ အမှုထမ်းနေလျက် ရှိကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။
ပုံမှာ ကိုချိုပြည် (Qocho) ရှိ နက်စတိုရီယန်း ဘုရားကျောင်းနံရံတွင် ရေးဆွဲထားသော ၇ ရာစုလက်ရာ နံရံဆေးရေးပန်းချီ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖြစ်သည်။ (ကိုချိုပြည်ဆိုသည်မှာ ယနေ့ တရုတ်နိုင်ငံ ရှင်းကျန်ဒေသ ဖြစ်ပြီး တစ်ချိန်တစ်ခါတုန်းက သီးခြားရပ်တည်ခဲ့သော တာ့ခ်စကား ပြောသည့်တိုင်းပြည် ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။)
အလယ်ခေတ် မြန်မာပြည် (အေဒီ ၉၀၀-၁၅၁၀) မှ နောက်ထပ် အကြောင်းအရာများ ဆက်လက်လေ့လာရန်